Gelişmek bir durumdan diğer bir duruma geçiştir..İnsanın bugünkü konumunu göz önünde bulundurduğumuzda onun geçmişte yaptıklarıyla yetinen durağan bir varlık olmadığını görüyoruz. İnsan doğası gereği kendi varlığının gizli güçlerini ortaya çıkarmak ve bunları elde etmek için değişmeye gelişmeye ve kendi kendini aşmaya çalışır. Bu çaba bütün insan yaşamının temelini oluşturmaktadır. Fakat ne yazık ki biz bu yaşam gücünün farkında değiliz. Ne olduğumuzu ve ne istediğimizi çoğu zaman bilmiyoruz. Bu durumda yaşam kör bir gücün bilinçsiz bir hareketi olarak karşımıza çıkmaktadır. Kendimizi bazen bilinçsiz bir şekilde yaşamın akışına bırakıyoruz. Kimimiz kendi çapında mutlu kimimiz ise daha yoğun bir iş temposunda mutluluk arıyor. Bazen geliştiğimizi ya da gelişmek adına bir şeyler ürettiğimizi düşünüp mutlu olmaya çalışsak ta başarılı olamıyoruz. Gelişmek istiyorsak yaptıklarımız her zaman bilinçli bireysel bir çabayla daha iyiye gitmelidir. Bu dünyada gerçek mutluluk insanın birinci amacıdır.
Vücut, düşünce ve ruh arasında ki gelişim orantılı bir şekilde büyümelidir. Ancak bu şekilde mutlu olabiliriz. Örneğin yaşına göre gelişimini az ya da çok fazla tamamlamış bir çocuk çevresinden soyutlanabiliyor. Bu durum da onun mutsuz olmasını sağlayacaktır. İşte bu yüzden uyum önemlidir. Mutluluk, doğal uyumun keşfedilmesi ve elde tutulmasıyla mümkündür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder