Gönül Dicle İpekçi Web Sayfaları

24 Haziran 2014 Salı

Küçük Prens


Küçük Prens... Uzun zamandan beri çocuklarıma okutmak istediğim bir klasik. Bu yaz öğretmenleri onlara güzel bir yaz ödevi verdi. Bir hikaye kitabı okurken; Hikaye' nin unsurları, ana karakter, yer, hikayenin adı, zaman, olay, ana fikir gibi temalar üzerinde dosya hazırlamalarını istedi. Benim önerdiğim ilk kitap Küçük Prens oldu.Bu güzel ve akıcı kitabı okumalarını önerdim onlara. Çünkü her okuduğumda duygulandığım çok ama çok sevdiğim bir klasikti.. Bir çocuğun duygularının, isteğinin hayallerinin asla göz ardı edilmemesi gerektiğini öğreten bir hikaye. İsterseniz  gelin ilk bölümünü beraberce inceleyelim....


Küçük Prens-/Antoine de Saint-Exupéry, 1. Bölüm

...


Altı yaşımdayken, ilk çağın ormanlarını anlatan '' Gerçek Öyküler'' adlı bir kitapta çok güzel bir resim görmüştüm. Bir boa yılanı avını yutmak üzereyken resmedilmişti. İşte bu çizimin bir kopyası: 

Kitap ta şunlar yazılıydı: ''Boa yılanı avını çiğnemeden bütün olarak yutar ve hareket edemez hale gelir. Sonra da onu sindirebilmek için altı ay boyunca uyur.'' Bu orman maceraları üzerinde uzun uzun düşündüm. Sonra renkli bir kalemle ilk resmimi yapmayı başardım. 1 No' lu resmim işte böyle bir şeydi:



Şahaserimi büyüklerime gösterdim ve korkup korkmadıklarını sordum. Ama onlar ise : '' Korkmak mı? Bir şapkadan niye korkalım ki'' dediler. Oysa çizdiğim resim bir şapkaya ait değildi. Koca bir fili sindirmekte olan bir boa yılanını çizmiştim ben. Neyse, büyükler anlayabilsin diye başka bir resim daha çizdim. Bu kez boa yılanının midesindeki fili açık seçik göstermiştim. Şu büyüklere hep açıklama yapmak gerekiyor nedense. Neyse ikinci resmim ise şöyle bir şey oldu:



Bu kez büyüklerin cevabı boa yılanını içten veya dıştan çizmeyi bir yana bırakıp, coğrafya, tarih, aritmetik ve gramerle ilgilenmemi tavsiye etmek oldu. Böylece altı yaşımdayken resim karakterimi terk etmek zorunda kalmıştım. ilk iki resmimin başarısız olması beni hayal kırıklığına uğratmıştı. Büyükler kendi başlarına hiçbir şeyi anlayamıyor, çocuklar ise aynı şeyin tekrar tekrar anlatılmasından sıkılıyorlardı. Bu yüzden başka bir meslek seçmek zorunda kaldım ve pilot oldum. Dünyanın hemen hemen her yerine uçtum. Doğrusunu isterseniz coğrafya bilgilerim çok işime yaradı.Şimdi bir bakışta Çin ile Arizona'yı birbirinden ayırabiliyorum. Ayrıca gece vakti kaybolduğunuzda coğrafya çok işinize yarar.Neyse mesleğim gereği yaşamım boyunca birçok önemli insanla bir arada bulundum. Büyüklerle çok vakit geçirdim. Ama korkarım bu yakın ilişkiler bile benim onlar hakkındaki düşüncelerimi değiştirmedi. Ne zaman yeterince zeki olduğunu düşündüğüm biriyle karşılaşsam o na hemen 1 No' lu remimi gösterirdim.( Bu remi hep yanımda taşıyordum çünkü ilk deneyimimdi.) Bakalım onu gerçekten anlayabilecekler miydi? Ama hepsi bunun bir şapka olduğunu söyledi. Bu yüzden bende boa yılanlarından, ilk çağdaki ormanlardan, ya da yıldızlardan bahsetmeyi bırakıp onların seviyesine indim.Onlarla briç, golf, politika, ve boyun bağları hakkında konuştum. Böylece bu yetişkinler benim gibi duyarlı biriyle karşılaştıkları için mutlu oldular.










2 yorum: