Gönül Dicle İpekçi Web Sayfaları

17 Temmuz 2014 Perşembe

Hata ve Ceza


Eve hiç girmesek, hep dışarda kalsak.
 İnsan hatasıyla ,doğrusuyla insandır deriz çoğu zaman.  ''Hata yapmaktan çekinme çünkü hata yaparak doğruyu bulacaksın''  diye öğütleriz çocuklarımızı.  Hataların insanlara özgü bir şey olduğunu bildiğimiz halde neden çocuklarımız hata yaptıklarında onları cezalandırırız. Oysa onlar sevgi bekleyen küçük yürekler değil midir ? İnsan hatasıyla ,doğrusuyla insandır deriz çoğu zaman.  ''Hatta yapmaktan çekinme çünkü hata yaparak doğruyu bulacaksın''  diye öğütleriz çocuklarımızı.  Hataların insanlara özgü bir şey olduğunu bildiğimiz halde neden çocuklarımız hata yaptıklarında onları cezalandırırız. Oysa onlar sevgi bekleyen küçük yürekler değil midir ? Çocuk herhangi bir konuda hata yaptığı zaman neden hemen sinirleniyoruz. Oysa hata yaparak doğruyu bulacaktır demiyor muyuz ?  
Ödevlerini yaparlarken yapmış oldukları hatalar da gayet sakin davranıyorum diyebilecek kaç kişi var acaba? Ödev yapmak için istekli olmayan çocuğa nasıl davranmalıyız sizce? 
Ben bana bu konularda  yarar sağlayacak bir çözüm önerisi bulamıyorum. Cezalandırma uygun olur mu bilemiyorum. Evet psikologlar bu konuda kesin tavırlarını koyuyorlar ve cezanın pek bir yaptırım gücü olmadığını söylüyorlar. O halde nasıl bir sistem uygulamalıyız ? 
Okul zamanı ikizlerimle bir sorun yaşamıyorum. Bu konuda öğretmenlerinin katkısıyla eve gelir gelmez ödevlerini yapıyorlar ve yaptıkları hataları düzelterek çalışıyoruz bol bol..
Dışarda oynarken pek bir mutluyuz.
Ama tatilimiz başladığından beri henüz tam anlamıyla bir verim alamadık. Bol bol spor yapıyoruz. Yüzüyoruz, basketbol öğreniyoruz , futbol oynuyoruz,  bisiklet sürüyoruz ama derse sıra gelince mızmızlanıyoruz. Hadi oğlum canım oğlum hadi bakalım beraber okuyalım beraber anlatalım demek zorunda kalıyorum onu da reddederse akşam en çok sevdiği diziyi izlememesini sağlıyorum.Ama ertesi gün aynı şeyi yaşıyoruz yani cezasının pek bir faydası olmuyor ya da daha katı olmak gerekiyor belki de. Ama ben cezamı sürdüremiyorum. Sanırım annelik içgüdüsü ön plana çıkıyor benim için. Dolayısıyla kazanan yine onlar oluyorlar. Ders çalışmaya başladığımız zamanlar da ise 30 dakikadan sonra çocuklar kıpırdanmaya başlıyorlar .Mola istiyorlar benden. Doğal olarak bende kabul ediyorum  Aksi takdirde yapacakları hatalar çoğalacak ve ben de öfke kontrolümü sağlayamayacağım. Mola kaçınılmaz yani Fakat moladan sonra toparlanmamız ve aynı verimi yakalamamız oldukça zorlaşıyor.
Şimdi siz değerli okurlarıma ve dostlarıma soruyorum. Sizce nasıl bir yaptırım uygulamalıyım? Hata yaptıkları zaman veya ders çalışmayı reddettikleri zaman ne yapabilirim ?  Fikirleriniz ve yorumlarınızla bana sağlayacağınız katkı için şimdiden teşekkür ederim. 

Sevgiyle kalın...

4 yorum:

  1. Gönülcüğüm 10 yaşındaki oğlumla aynı sorunları yaşıyorum. Ne yazık ki ben de istediğim verimi sağlayamıyorum. Canı isterse çalışıyor canı istemezse yorgunum, bugün çalışmayacağım deyip kestirip atıyor. Çocukların geneli bu durumda galiba. Yaptırım falan fayda sağlamıyor anlayacağın. Ben bir yararını göremedim. Üstelik benim oğlum bi de kafa tutmaya başladı. Kendini büyüdüm zannediyor ve bana ben artık büyüdüm diye trip atıyor. Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  2. Malesef sevgili Nermin benim biri çalışsa öbürü reddediyor ve bu durum aralıklı olarak değişiyor tabi ki. Ceza iyi bir yaptırım değil gerçekten. Bunu yaşayarak görüyorum. Hepimize özellikle annelere sabır diliyorum. Kolaylıklar diliyorum..

    YanıtlaSil
  3. Bence, yapmak istedikleri bir şeyi yapmalarını engelleyerek olabilir. Madem, büyümüşler. Büyük olmak demek, sıkıntıları da göze almaktır. Ben her zaman söylerim. Büyüdüysen sıkıntılara katlanacaksın. Bizler de öyle değil miyiz? Ben kızlarıma, " o zaman benim söylenmelerime kızmayacaksın." derim. Büyümek, sorumluluklarını yerine getirmektir. Zamanında otobüse yetişemezsek gelecek olanı bekleriz. Bu da bir cezadır. Bekleme süresi.
    Cezayı uygularken bunları da söyleyin.
    Dondurma yemesini ya da playstation oynamasını yasaklamak gibi.
    Çocuk büyütmek gerçekten zor. Onları zamanında frenleyemezsek acısını daha çok yaşarız.
    Ben böyle düşünüyorum.

    YanıtlaSil
  4. Çok haklısınız bence de cezai yaptırımlar uygulanmalıdır az önce kitap okumayı reddeden oğluma şunu önerdim. Ne kadar kitap okursan o kadar süre televizyon izleyebilirsin dedim. Ve şimdilik bu yaptırım başarılı bir şekilde uygulanıyor. Umarım devam ederiz..Selam ve sevgilerimle

    YanıtlaSil