Teknoloji Sevdamız

Geçen yaz tatilimizde akşam yemeğinden sonra iple çektikleri saatler ama  tableti daha fazla elinde tutabilen hep Berke. Ve bu durumdan hoşnut olmayan Görke...

      Günümüz çocukları teknolojinin içinde doğuyor ve gelişimini artık teknoloji ile tamamlıyor. 

Bunu hepimiz biliyoruz. Şimdi bu durumu anne babaların nasıl yorumladığını daha iyi anlamak için başka bir gerçeği daha ortaya koymak lazım. Biz anne ve babalar daha çocuk 2 yaşındayken ona cep telefonu, tablet, vs veriyoruz. Kimimiz susması ve oyalanması için, kimimiz teknolojiyi tanısın, aman çocuğum geri kalmasın hatta tanımakta gecikmesin diye, kimimiz ise diğer ebeveynler verince çocuğu bu zevkten mahrum kalmasın diye veriyor. Bu üçüncü gruba dahilim ben. Ben de verdim malesef ama ilk defa geçen yıl yani 7 yaşında  tableti tanıdılar.Ve erken olduğunu düşünüyorum. Ama cep telefonunu çok daha önce tanımışlardı. Babaannemiz ve Dedemiz karşıda oturdukları için özledikleri torunlarının seslerini duymak istemeleri gayet doğaldı. Ama şu bir gerçek bizim evde ben biraz fazla kuralcıyım. Okul zamanı hafta içi bırakın tableti TV bile izleyemezler asla. Yani içimdeki anne hafta içi kuralcı ve despot. Hafta sonunu artık çocuklar iple çekiyorlar diyebilirim. Tabi şimdi durum biraz farklı. Çünkü tatildeyiz evet tatil erken başladı bize ders müfredatımızı çoktan tamamladık. Ve gerçekten çok verimli bir yıl geçirdik. Bu nedenle çocuklarımı fazla kasmadan yine teknoloji meraklarını  az da olsa gidermeye çalışıyorum belirli saatlerde. Belki kendimce bir neden sonuç ilişkisi arıyorum. Yani ne derece haklıyım  ne derece haksız inanın artık bilemiyorum. 

Yine geçen yaz tekne turunda bile şarjı bitene kadar elimizden düşürmediğimiz tablet sevgimiz.

Çocuklarımın özellikle de Berke nin teknolojiye olan ilgi ve sevgisinin önüne geçemiyorum. Bu durum beni mutlu etmiyor bilakis üzülüyorum. Kötü bir anneyim belki onun için çünkü yeteri kadar oynayamıyor ama oynadığı zaman da bırakmak istemiyor. Yani doyumsuzluk hissi beliriyor içimizde..

Ama şu bir gerçek ki bazı insanlar ''çok farklı ve zeki bir nesil yetişiyor'' duygusu na kapılıp çocuklarını daha küçük yaşlarda teknolojiyle tanıştırıyorlar. Şükürler olsun ki, çocukların gelişim çağında teknolojiye  uzun saatler maruz kalmasının zararlarıyla (gelişimi ve öğrenmeyi olumsuz etkilemesi, obezite ve saldırganlığa sebep olması, radyasyon emisyonu vs.) ilgili çok sayıda araştırma ve makaleler yayınlandı.  Ancak, buna rağmen çocuğunu teknolojiden uzak tutmak için çaba gösteren çok az sayıda anne baba var. Aksine çocuğuna dördüncü ya da beşinci yaş gününde tablet almayı hayal eden anne baba “Oğlum 3 yaşında sağlam bir profesyonel Google kullanıcısı”, “Bizimkinin mouse kullanmasını bir görsen inanamazsın” gibi tuhaf gururlanmalar yaşıyorlar. Yani hata aslında tamamen bizler de.

Şahsen bu yazıları okuduğum zaman paniğe kapılıp daha çok içerleniyorum ve düşünüyorum ne yapabilirim, nasıl yapmalıyım uzak tutmak için diye. Duyarlı olmak zorundayız, buna kesinlikle mecburuz.

     Bakın oğlum Berke, geçen yaz tekne turunda yapılan animasyonlar vs denizle, yüzmeyle hiçbiriyle ilgilenmeyip başı önünde rüzgar güneş demeyip tabletin şarjını bitirene kadar oynadı. Şarjı bitince de huysuzlanmaya başladı. ''Ne zaman bitecek bu tekne turu, otele dönelim artık, sıkıldım, yeter artık'' istekleriyle hem kendini mutsuz etti hemde beni. Çünkü onu böyle kara kara düşünürken görmek yani ''otele dönsem de şu tableti şarj etsem ve oyunuma devam etsem'' düşüncesini okuduğum için hem gülüyordum hemde üzülüyordum.

Evet,  sevgili okurlar, anne ve babalar veya anne baba adayları ne olursa olsun çocuklarımıza teknolojiyi sınırlayalım. Zor da olsa bunu başaralım ve çocuklarımızın sağlığını koruyalım..Kara kara düşünen çocuklarımızı üzmek pahasına da olsa bu isteklerini sınırlayalım. 

Hepimize kolay gelsin....

Gönül Dicle İpekçi