Şartsız Sevebilmek

Şartsız sevebilmek

"Çocuklar başta anne ve babalarını şartsız severler; bir zaman sonra onları yargılamaya başlarlar ve nadiren onları affederler..."

Oscar Wild

Anne-baba hata yapmış olsa bile hesap sorma hakkı evlatta değildir sanki.  “Sana ne !” derler insana. Hatalarını görmeyi bırakın görebilmeyi bile kabul etmeyip onun yerine  hataları örtme yoluna gidiyoruz kimi zaman. Kayıtsız şartsız sevebilmek ve vefa zamanını yaşıyoruz oysa. ''Anlamaya çalışma ve hoş görebilme…'' 

İnsan çocuğuna nasıl davranıyorsa anne-babasına da öyle davranabilmelidir. Çocukla kurulan ilişkide çocuğun kusurlarına bakılmaz. Çocuk olduğu gibi kabul edilir ve şefkat devam eder. Yaşlanan insan da bir nevi çocuklaşmıştır. Hesap sormaktan çok, şefkat görmeyi hak eder.

Arada kırgınlık ve kızgınlıklar varsa bunları da affederek özgürleşebilmek gerek aslında ama ne kadar başarılı olabiliyoruz bu konuda ? Geçmişin yüklerini daha fazla omuzda taşımamak gerekiyor bağışlayıcı olmak kimi zaman gerçekten gerekli. Bağışlamak onaylamak değildir. Bağışlamak karşıdakini haklı görmek değildir. Bağışlamak sadece ve sadece hesap sormayı bırakmak  ve geçmişte yaşamak yerine bugüne gelmektir. Yani bu günü bu günde olmaktır. Evet bugünün gerçeğiyle, çocuğun anne-babayla ilişki kurabilmesidir.

Kazanan taraf olabilmemiz dileklerimle…